ساختار مسابقه و انواع رویداد

• دور مقدماتی → نیمه‌نهایی → فینال: صعود بر اساس زمان است نه صرفاً جایگاه سری؛ چیدمان سری‌ها طبق رکورد ثبت‌نامی انجام می‌شود.
• رویدادهای انفرادی: از ۵۰ تا ۱۵۰۰ متر در سبک‌های چهارگانه و مختلط انفرادی (IM).
• رویدادهای تیمی (رله): ۴×۱۰۰ و ۴×۲۰۰ آزاد، ۴×۱۰۰ مختلط؛ در برخی رویدادها رله‌های مختلط زن-مرد نیز برگزار می‌شود.
• آب‌های آزاد: ۵، ۱۰، ۲۵ کیلومتر در دریا/دریاچه با آیین‌نامهٔ ایمنی ویژه.

مشخصات استخر، مسیر و زمان‌سنجی

• ابعاد و خطوط: استخر ۵۰×۲۵ یا ۲۵×۲۰/۲۵ متر با عمق ایمن یکنواخت؛ هر شناگر یک مسیر مجزا دارد که با طناب‌های ضد موج تفکیک می‌شود.
• سکوهای استارت: ارتفاع و زاویهٔ استاندارد؛ برای پشت، دسته‌های مخصوص و در برخی رویدادها Backstroke Ledge مجاز است.
• پرچم‌های پشت: در فاصلهٔ ۵ متر از دیوار برای کمک به شمارش دست‌ها پیش از برگشت نصب می‌شود.
• زمان‌سنجی: صفحهٔ لمسی (Touchpad) در دیواره‌ها + کرنومتر پشتیبان + ثبت الکترونیک؛ خطای انسانی با سامانه‌های الکترونیکی حداقل می‌شود.

انواع شیرجه :

شیرجه انواع مختلفی دارد که شیرجه روها از لحظه جداشدن از سکو یا تخته تا دخول در آب به شکلهای گوناگون به بدن خود پیچ و تاب میدهند و سپس در آب فرو می روند .

انواع شیرجه عبارت است از :

• فرشته
• شکسته
• جمع باز
• یک چرخ از جلو با یک پشتک
• یک پشتک و نیم
• شیرجه از عقب
• یک مهتاب
• شیرجه موازنه
• بالانس شیرجه
• شیرجه های پیچ

پوشش و تجهیزات شناگران

• لباس مسابقه: باید از جنس و طول مجاز باشد؛ لباس‌های تمام‌بدنِ شناورکننده ممنوع. برای مردان بالای زانو و برای زنان تا شانه محدودیت وجود دارد.
• عینک و کلاه: مجاز به شرط عدم ایجاد مزیت ناعادلانه؛ رنگ/نوع بسته به نور محیط انتخاب می‌شود.
• کمک‌افزارهای تمرینی: فین، پدل، پول‌بوی و اسنارکل در تمرین مجاز اما در مسابقه ممنوع هستند.

کادر داوری و علائم

• داور ارشد و استارتر: مدیریت سوت‌ها و فرمان «به جای خود»؛ نظارت کلی بر اجرای آیین‌نامه.
• داوران استروک/برگشت: کنترل فنیِ هر سبک (وضعیت بدن، لمس دیوار، زیرآبی مجاز).
• زمان‌گیرها: ثبت زمان و تأیید نتایج؛ اختلاف‌ها با ویدئو و صفحات لمسی رفع می‌شود.

پروتکل استارت، برگشت و فینیش

• استارت جلو (Forward Start): در آزاد، قورباغه، پروانه و IM؛ حرکت پیش از سیگنال، استارت کاذب و دیسکوالیفه (DQ) است.
• استارت پشت: از داخل آب با گرفتن گیره‌ها؛ استفاده از Ledge اگر مجاز اعلام شود، بلامانع است.
• برگشت: تکنیک چرخش/لمس بسته به سبک متفاوت است (در پایین توضیح کامل می‌آید).
• فینیش: لمس دیوار با شرایط خاص هر سبک؛ خروج زودهنگام در رله‌ها خطا محسوب می‌شود.

قوانین عمومی و تخلفات مشترک

• مزاحمت یا خروج از مسیر: سد راه حریف، گرفتن طناب مسیر برای پیشروی یا خروج عمدی از مسیر، ممنوع و مشمول DQ است.
• حرکت زیر آب: پس از استارت و هر برگشت در آزاد/پشت/پروانه حداکثر تا ۱۵ متر مجاز است؛ بیش از آن DQ.
• پوشش و تِیپ: هر نوع پوشش/چسب که مزیت غیرعادی ایجاد کند ممنوع است؛ موارد پزشکی با مجوز.

قوانین اختصاصی چهار سبک و رشته‌ها

• آزاد: محدودیت تکنیک ندارد اما قوانین عمومی (۱۵ متر، تحویل رله) الزام‌آور است؛ لمس دیوار با هر بخش بدن مجاز.
• پشت: وضعیت بدن باید «پشت» باشد؛ چرخش کوتاه روی سینه برای سالتو مجاز؛ پایان در وضعیت پشت الزامی.
• قورباغه: تقارن حرکات دست/پا اجباری؛ لمس هم‌زمان دو دست در برگشت/فینیش؛ پس از استارت/برگشت یک لگد دلفینی زیرآبی مجاز.
• پروانه: حرکات دست‌ها هم‌زمان؛ لگد دلفینی؛ لمس هم‌زمان دو دست در برگشت/فینیش؛ ۱۵ متر زیرآبی.
• IM (مختلط انفرادی): ترتیب پروانه → پشت → قورباغه → آزاد؛ در بخش «آزادِ IM» استفاده از سه سبک قبلی مجاز نیست.
• رله: تحویل فقط پس از لمس هم‌تیمی؛ خروج زودتر DQ؛ Mixed Relay طبق آیین‌نامهٔ رویداد اجرا می‌شود.

خطاهای پرتکرار (DQ)

• استارت کاذب؛ حرکت قبل از سیگنال.
• زیرآبی بیش از ۱۵ متر در آزاد/پشت/پروانه.
• عدم لمس هم‌زمان دو دست در قورباغه/پروانه.
• لگد غیرمجاز در قورباغه (قیچی/پروانه خارج از استثنا).
• تحویل زودهنگام در رله‌ها.
• پایان غیرقانونی در پشت (عدم لمس در وضعیت پشت).

تغییرات قوانین شنا

قوانین شنا طی دهه‌ها با هدف تعادل میان عدالت رقابتی، ایمنی و تماشایی‌تر شدن به‌روز شده‌اند. در این بخش مهم‌ترین تغییرات و دلایل پشت آن‌ها مرور می‌شود.

داوران

مسابقات رسمی شنا را گروهی داور نظارت و قضاوت میکنند که عبارتند از : سرپرست کل مسابقات ، استارتر ( اعلام کننده شروع مسابقات ) سرپرست وقت نگهدارها ، وقت نگهدارها برای هر خط ، سرداور ، داوران رده بندی برای هر خط ، داور رگشت برای هر خط ، داور شنا و ( استیل ) گوینده ، نویسنده نتایج و هماهنگ کننده شناگران

نقاط عطف تاریخی

• حد ۱۵ متر زیرآبی: برای جلوگیری از «شناهای تماماً زیرآبی» و حفظ تنوع حرکتی وضع شد.
• چرخش پشت بدون لمس دست: الزام قدیمی لمس دست در برگشت پشت حذف و سالتو با چرخش کوتاه مجاز شد.
• اجازهٔ یک لگد دلفینی در قورباغه: پس از استارت و هر برگشت برای استانداردسازی قضاوت و هماهنگی بیومکانیک مدرن.
• ممنوعیت سوپرسوت‌ها: لباس‌های تمام‌بدن با شناوری غیرعادی که موج رکوردشکنی ایجاد کرده بودند، ممنوع شدند؛ جنس/طول لباس محدود شد.
• رله‌های مختلط: اضافه‌شدن Mixed Relays و تنظیم دقیق قوانین تحویل/ترتیب.

فناوری داوری و زمان‌سنجی

• Touchpad و چنددوربینه: تشخیص دقیق لمس دیوار و خروج زودهنگام رله.
• بازنگری ویدئویی: در برخی رویدادها برای موارد حساس (لمس هم‌زمان، ۱۵ متر) به‌کار می‌رود.

دلایل موافقان تغییر

• ایمنی بیشتر ورزشکاران (کاهش برخورد در چرخش‌های پیچیده).
• عدالت تجهیزات و مهارت (حذف مزیت‌های مصنوعی).
• ریتم تلویزیونی بهتر و قابل پیش‌بینی‌تر شدن طول مسابقه.

پیامدهای اجرایی

• نیاز به آموزش دقیق داوران برای تفسیر یکنواخت بندها.
• به‌روزرسانی برنامه‌های تمرینی (مثلاً مدیریت ۱۵ متر و یک لگد دلفینی).
• بازتعریف طراحی استخر/سکو برای انطباق با استانداردهای جدید.

مخالفت‌ها با برخی قوانین شنا

• حد ۱۵ متر: موافقان آن را ضامن عدالت می‌دانند؛ مخالفان می‌گویند مهارت زیرآبی نباید محدود شود.
• ممنوعیت سوپرسوت‌ها: موافقان عدالت تجهیزات؛ مخالفان معتقدند نوآوری مهندسی سرکوب شده است.
• چرخش پشت: حامیانِ قانون فعلی آن را ایمن و روان می‌دانند؛ منتقدان از حذف «مهارت لمس» سنتی می‌گویند.
• لگد دلفینی در قورباغه: موافقان، داوری را ساده‌تر می‌دانند؛ مخالفان از باریک‌بودن مرز مجاز/ممنوع گلایه دارند.

قوانین عجیب شنا

قوانینی وجود دارد که برای تازه‌کاران عجیب به نظر می‌رسد اما نقش مهمی در عدالت و وضوح قضاوت دارد.

• آزادِ IM آزادِ «هر سبکی» نیست: در بخش آزادِ مختلط، استفاده از پشت/قورباغه/پروانه ممنوع است؛ عملاً همه کرال می‌زنند.
• لمس هم‌زمان دو دست: در قورباغه/پروانه اختلاف صدم ثانیه‌ای در لمس، DQ می‌آورد.
• راه رفتن/دویدن در کف استخر: برای پیشروی ممنوع—even در خستگی شدید.
• پوشش/تِیپ: استفادهٔ غیرپزشکی یا ایجادکنندهٔ مزیت آیرودینامیکی ممنوع است.
• گرفتن طناب مسیر: حتی برای «جهت‌یابی»، اگر منجر به مزیت شود خطاست.

قوانینی که کلاً حذف شده‌اند

• اجبار لمس دست در برگشتِ پشت (اکنون سالتو با چرخش مجاز است).
• آزادی زیرآبیِ طولانی (اکنون محدود به ۱۵ متر).
• لباس‌های تمام‌بدن با شناوری غیرعادی (اکنون ممنوع).
• تفسیرهای قدیمیِ لگد قورباغه (اجازهٔ یک لگد دلفینی پس از استارت/برگشت).

قوانین خاص در کشورها

• NCAA (ایالات متحده): تفاوت‌های جزئی در پوشش مجاز، روند اعتراض، و نحوهٔ اجرای بعضی بندها.
• NFHS (دبیرستان‌های آمریکا): ساده‌سازی روند داوری و سخت‌گیری متفاوت در تجهیزات/تِیپ.
• لیگ‌های ملی/قاره‌ای: امکان افزودن رویدادهایی مثل Mixed Relay و تعریف امتیازدهی تیمی متفاوت.
• آب‌های آزاد ملی: مجوز لباس حرارتی، خوراک‌دهی و همراهی قایق طبق شرایط اقلیمی.

راهنمای عملی برای مربیان و تیم‌ها

• پیش از مسابقه: مرور آیین‌نامهٔ رویداد، تست عینک/کلاه، تمرین خروج در ۱۵ متر، بررسی استارت‌ها.
• حین مسابقه: مدیریت استراتژی زیرآبی، شمارش دست‌ها در پشت، کنترل تحویل رله با نشانهٔ دیداری.
• پس از مسابقه: ثبت DQها، تحلیل برگشت‌ها و ۱۵ متر، طراحی تمرین اصلاحی.

واژگان داوری (فشرده)

• DQ: دیسکوالیفه، خروج از نتیجه.
• Take your marks: فرمان قبل از سیگنال استارت.
• Touchpad: صفحهٔ لمسی دیوار برای ثبت زمان/لمس.
• Stroke/Turn Judge: داور تخصصی سبک/برگشت.

جمع‌بندی

قوانین شنا برای ایجاد میدان رقابت عادلانه، ایمن و قابل مقایسه تدوین شده‌اند. از حد ۱۵ متر زیرآبی تا لمس هم‌زمان دو دست در قورباغه/پروانه، از چرخش پشت تا تحویل‌های رله—همه جزئیاتی هستند که رعایت آن‌ها از دیسکوالیفه جلوگیری می‌کند و کیفیت اجرا را بالا می‌برد. با توجه به به‌روزرسانی‌های دوره‌ای (ممنوعیت سوپرسوت‌ها، مجاز شدن یک لگد دلفینی در قورباغه، توسعهٔ Mixed Relays)، مربیان و ورزشکاران باید پیوسته آیین‌نامهٔ رویداد هدف را مطالعه کنند و تمرین‌های فنی (استارت، برگشت، زیرآبی، لمس‌ها) را متناسب با قانون روز طراحی نمایند. نتیجهٔ نهایی، رقابتی منصفانه و تماشایی است که مهارت حقیقی شناگران را به نمایش می‌گذارد.